27.06.2015 12:41

Altmarks 2

Altamark "dólaði" nú stefnulaust um hafið mætti segja. Með það fyrir augum að hitta herskipið seinna.Og til íhugunnar fyrir seinni tíma menn þá þrifust þarna í sátt og samlyndi,
ýmis þjóðarbrot auk anstæðra trúarbragða. Alltaf voru það þó Indverjarnir í hinum marglitu fötum sínum, sem vöktu eftirtekt. Stöðugt hafa þeir "bænateppið" sitt með sér, sem þeir krupu niður á, og beygðu höfuð sín í þá átt sem þeir héldu að borgin Mekka sé. Þannig báðust þeir fyrir  í þögulli andagift og muldruðu eitthvað milli tannanna. En Hindúarnir, sem voru meðal þeirra, tilheyrðu öðrum ættflokki og hafa aðra trú, biðjast fyrir á öðrum tíma og fara öðruvísi að; þeir voru ekki Múhameðstrúar. Miklum hluta dags eyddu þeir í að þvo sér. Það gerðu þeir af trúarlegum ástæðum. Á meðal þessara manna var einn Paria sem tilheyrir þeim trúflokki sem er fyrirlitinn meðal Indverja og álitinn úrhrak og lægstur allra flokka.
Þessi maður var alveg einangraður, þögull, og aleinn sat hann á þilfarinu og mátti ekki einusinni borða með félögum sínum. Það er merkilegt og óskiljanlegt hvernig Indverjar héldu þessa trúarsiði sína og það engu síður í fangavist, þar sem venjulegast allir fangarnir verða að halda saman Mannabústöðunum niðri í skipinu var haldið vel hreinum og rækilega loftræstir við ög við. Aukin birta lýsir þessi herbergi vel upp. Salernisspursmálið var líka leyst á viðeigandi hátt fyrsta daginn  Það eina sem olli föngunum sorg var reykingabannið.

ALTMARK

                                                                                                                                               © photoship

Altmark var fyrst og fremst tankskip og hafði gasolíu um borð. Af óvarkárni gat hæglega kviknað í, og gat slíkt haft hræðilegar afleiðingar í för með sér. Það hafa þess vegna verið teknar af föngunum allar eldspýtur og kveikjarar, og létu þeir þá { ljósi gremju sína yfir því. Skipslæknirinn gerði allt sem hann gat til að halda föngunum við heilsu, og kæmi eitthvað fyrir sem olli þeim sársauka eða lasleika reyndi hann að bæta úr því með þeim meðulum, sem hann hafði yfir að ráða. Alvarleg tilfelli sem kröfust Röntgenrannsóknar og einnig stærri tannaðgerðir urðu að bíða betri tíma, þangað til bæði skipin hittast aftur, því í herskipinu voru til þau verkfæri, sem nauðsyneru til slíkra hluta.
Viku eftir viku veltur Altmark áfram á hinum þungu öldum Atlantshafsins. Lífið var farið að verða, þrátt fyrir allar tilraunir ti! tilbreytinga, mjög leiðigjarnt, því ekkert skeði sem dreift gæti huganum. Að vísu komu fyrir nokkrir atburðir sem þó mega heita í hæsta máta hversdagslegir. Fangarnir sem virtust mest líða af tilbreytingarleysi nú, gerðu hverja tilraun eftir aðra til að setja sig upp á móti reglum skipsins. Til dæmis byrjuðu þeir nú að reykja í laumi undir þiljum. Þar eð lögbrjótarnir gáfu sig ekki fram, var nú ákveðin hegning við þessu sem var þriggja daga bann við því að fara upp á þilfar. En þar sem reykinga ástríðan var nú ein af helstu veikleikum í fari mannana, lét nú Dau skipstjóri innrétta eitt geymslu rúmið sem reykinga herhergi, þar sem menn máttu reykja undir umsjón yfirmanna á vissum tímum.Tóbaksvörurnar voru keyptar í sölukrá um borð meðan bírgðir entust. Seinna, þegar birgðirnar voru farnar að minnka urðu menn svo að vefja sígaretturriar úr blaðapappír eða teblöðun.Þannig leið svo tíminn áfallalítið. Loksins í byrjun desembermánaðar kom svo skeyti frá Admiral Graf Spee, þar sem nýr fundarstaðnr skipanna var ákveðinn. Einum degi seinna kom svo sjálft herskipið eftir langa dvöl fram á sjónarsviðið, og hafði það haldið sig þennan tíma á Indandshafi. Í næstu tvo daga er stöðugt farið fram og altur milli skipanna. Birgðir herskipsins höfðu  minnkað mjög mikið þennan tíma, svo margt verður að fá í skarðið. Margir bátar koma nú fullir af nýjum föngum út í Altmark. Þeir voru af þremur skipum sem sökkt hefur verið, nefnilega Trevanion (5.300 tonn), Doric Star (10.100 tonn) og Tairot (7.900 tonn).

TREVANION

                                                                                                                                    © photoship

Tala fanganna um borð í Altmark eykst nú mikið við þetta. Meðal hinna nýkomnu sjómanna voru átta stæðilegir blökkumenn með mikið húðútflúr og ör og mjög hvassar tennur. Hvíthærður Vestur-Afríkubúi eins og hann sjálfur kallar sig var fyrirliði þessara manna og umgangast landar hans hann með mikilli virðingu.
Nú voru fangarnir um borð orðnir langt yfir þrjú hundruð að tölu og skipshöfnin sjálf var 133 menn. Þetta gat orðið hættulegt  undir vissum kringumstæðum, því meiri hlutinn af þessum mönnum samanstóð af Englendingum, sem eru farnir að kynnast lífinu um borð, og gætu margt gert ef á reyndi.

DORIC STAR

                                                                                                                                                  © photoship

Til að koma í veg fyrir slíkt og einnig sökum þess að Altmark hefur ekki nægilesrt rúm fyrir hina mörgu skipstjóra og yfirmenn kaupskipanna eru svo fluttir 27
skipstjórar aftur út í Admiral Graf Speemeð samþykki' skipherrans. Það eru þá aðeins tveir skipstjórar sem eftir verða um borð í Altmark.. Þeir hafa sérstakan indverskan vikadreng, sem annast þá. Auk þessara tveggja skipstjóra eru 301 fangi um borð í skipinu, nefnilega 226 Englendingar, 67 Indverjar og 8 Afríku blökkumenn. Alls eru um borð í birgðarskipinu 436 menn þegar Admiral Graf Spee fer í hina hinstu herför sína. Langsdorff skipherra ætlar sér að heimsækja einu sinni enn austurströnd Suður-Ameríku og halda síðan af stað heimleiðis ásamt birgðaskipinu. Það er kominn sá tími sem yfirlíta verður vélar og skip. Næsta dag eru fyrirhugaðar flotaæfingar hjá skipunum. Langt fram á kvöld er svo unnið með mesta ákafa um borð í báðum skipunum. Fangarnir verða á meðan á því stendur að halda sig undir þiljum þar sem þeir eru annars fyrir og geta hæglega orðið fyrir meiðslum.

TAIROT

                                                                                                                                                     © photoship

Fyrst þegar dimmt er orðið færist ró yfir skipin. Vinnunni er iokið og herskipið er búið að fá allt það sem það þarf með, og er nú tilbúið að leggja í víking enn einu sinni. Næsta dag
um sólaruppkomu kemur skeyti frá Admiral Graf Spee: "Verður ekki af æfingunni!" Þessa nótt hafði sést til skips sem ekkí var ómögulegt að væri enskt herskip. Í svo óþægilegu nágrenni gat ekki verið um æfirigar að ræða. Svo kom aftur skeyti: ...Auf Weeder sehen in einigen Tagen!"


Admiral Graf Spee fær olíu úr Altmark


                                                                                                                Mynd af Netinu © óþekktur
Þetta voru síðustu orðin sem Graf Spee sendi Altmark.
Með vaxandi hraða stefnir nú herskipið á austurströnd Suður-Ameríku. í námunda við árósa La Plata-fljótsins þar vonar Langsdorff skipherra að rekast að nýju á kaupskip, nýtt herföng. Þilfarsvaktin um borð í Altmark starir á eftir herskipinu á meðan hið volduga frammastur þess er sýnilegt við sjónarrönd. Þegar það er horfið sjónum, er Admiral Graf Spee horfið  þeim fyrir fullt og allt. Altmark fer nú einnig á stað og stefnir í St il þess að verða ekki á vegi bresks herskips, sem ekki var ómögulegt að væri þarna nærri. Nýr
fundarstaður skipanna hefur enn ekki verið ákveðinn. Það verður gert seinna með loftskeytum. Það hefst nú á ný biðtími. I þetta sinn vona allir um borð í Altmark að ekki muni líða langur tími þangað til Admiral Graf Spee komi aftur og þá verði hafin ferðin heimleiðis. Heimþráin er
fyrir alvöru farin að gera vart við sig. Þegar þeir fóru að heiman síðast vildu þeir vera komnir heim aftur fyrst í september. Nú voru þeir þegar búnir að vera meira en þrjá mánuði á hafinu og í allan þennan tíma ekki komið auga á land og ekki heldur séð neitt skip nema herskipið og Huntsman. Haf og himinn allt í kring og ekkert annað og undir fótunum en þilfarið, sem alltaf hreyfðist meira og minna. Ein vika líður og ekki kemur neitt skeyti frá "stórabróður ".En nokkrum dögum seinna nær lofskeytamaður Altmark dulmáls skeyti frá honum til Þýsku flotastjórninni. Í skeytinu stóð: "Er sem stendur í bardaga  við þrjú ensk herskip!" Þegar Dau skipstjóri las skeytið varð hann mjög alvarlegur. Hann vissi að Langsdorff skipherra hafði skipun um að forðast sjóorrustu í lengstu lög, leggja ekki til orrustu nema óhjákvæmilegt væri.


Admiral Graf Spee fær olíu úr Altmark


                                                                                                                                Mynd af Netinu © óþekktur

Aftur á móti átti hann að sökkva eins mörgum
kaupskipum og hægt var. Að hannháði nú bardaga við ensk herskip hlaut að þýða það að Englendingar sem voru lengi búnir  að leita að skipinu hefðu nú loks fundið það og ætluðu sér að eyðileggja það. Eftir ósk skipstjórans hlustar loftskeytamaðurinn á Altmark stöðugt með mikilli eftirtekt, ef eitthváð þeirra skyldi koma fram. Svo heppnaðist honum að ná í annað skeyti. Þetta skeyti skýrði frá því að beitiskipið Exeter sé orðið mjög laskað og annað breskt herskip hafi einnig orðið fyrir miklu tjóni. Ekkert er sagt um hvernig umhorfs er í vasaorrustuskipinu. Dau skipstjóri íhugar nú hin nýju viðhorf sem skapast hafa. Þessi skeyti sem náðst hafa af tilviljun geta breytt miklu um ferðir Altmark. Líkur eru til að herskipið muni stefna á Lá Plata-fljótið og sigla annað hvort til Buenos Aires eða Montevideo. Líkur eru til að það hafi orðið fyrir einhverju tjóni og verði að Ieita viðgerðar. Samkvæmt alþjóðarétti er dvalartími herskipa þeirra þjóða sem í ófriði   eiga, mjög takmarkaður í hlutlausum höfnum. Mun Admiral Graf Spee verða fær um að halda úr höfn í tíma? Munu ekki herskip óvinanna safnast saman og sitja fyrir Þjóðverjunum og ráðast síðan á þá þegar þeir koma út? Þetta eru spurningar sem Dau. skipstjóri glímir nú við án þess að fá neitt svar. Og ef gert væri ráð fyrir að Admiral Graf Spee yrði kyrrsett, mundu skapast hættulegar kringumstæður fyrir birgðaskipið. Þessir 27 skipstjórar og yfirmenn, sem teknir höfðu verið til fanga myndu þá fá frelsi sitt aftur og segja frá því að birgðaskipið Altmark hefðist við í Atlantshafinu. Herferð yrði þá haíin gegn skipinu til þess að leysa fangana úr haldi og hremma hið góða skip. Ennþá er þetta þó ekki komið svo langt, ennþá eru örlög hins þýska vasaoriustuskips ekki ákveðin. Dau skipstjóri, verður þess vegna að vera þolinmóður og bíða nMegur þangað til eitthvað nýtt heyrist. Altmark stýrði nú með fullri ferð i norðurátt. Mundi með þvi skapast betri aðstæður að komast út í Norður-Atlantshafið og heim, ef Graf Spee sæist ekki meir og ekki yrði heldur eins auðvelt að finna skipið. Svo rennur upp sá 17. desember 1939, þegar Admiral Graf Spee er sökkt. Þegar Langsdorff skipherra hefur gert sér ljóst, að hann geti ekki brotizt út úr Montevideohöfn, gegnum flota óvinaskipa, og þegar dvalarleyfið er að renna út, ákveður hann, eftir að skipshöfnin er komin í land, að skipinu skuli sökkt.

Hér er verið að dulbúa ALTMARK


                                                                                                                         Mynd af Netinu © óþekktur

Þetta sama
kvöld er svo vasaorustuskipið gjörsamlega eyðilagt með sprengjum.Fregnin um hina sorglegu endalok hins þýska herskips flýgur nú um heim allan og skipverjar á Altmark heyra þetta í útvarpinu.Admiral Graf Spee er ekki lengur til. Altmark hefur nú lokið hlutverki sínu og verður að halda eitt síns liðs heimleiðis. Það, sem Dau skipstjóri óttaðist, er nú komið á daginn. Fangarnir, sem höfðu verið látnir lausir af Graf Spee hafa sagt frá birgðaskipinu og sambandi þess við hið þýska herskip. Skömmu seinna skýrir ensk útvarpsstöð frá útliti birgðaskipsins, gefur upp stærð þess, lit og áætlaða tölu fanga af sex skipum, og hvar það muni halda sig í augnablikinu. Hvað nú muni koma, veit skipshöfnin á Altmark upp á tíu fingur. Frá flotastöðvum sínum í borginni Freetown í Sierra Leone munu Englendingar með herskipum, tundurspillum og flugvélum sínum gjörsamlega "loka" Atlantshafinu, þar sem það er mjóst, milli Afríku og Suður-Ameríku. Sérhver tilraun til að komast inn í Norður-Atlantshaf án þess, að þeir verði varir við, mun þá verða ómöguleg.

Hér er verið að dulbúa ALTMARK


                                                                                                                                    Mynd af Netinu © óþekktur

Þess vegna ákveður nú Dau skipstjóri að halda í suður og halda sig
í sviðlægum svæðum Atlantshafsins, þar sem engan grunar, að Altmark sé, og þar sem ekki verður leitað að skipinu. En að finna eitt skip á öllu Atlantshafinu er erfitt og það þótt vel sé leitað Næsta dag hefst'um borð í Altmark einkennileg og áköf vinna. Allir þeir, sem ekki eru hlaðnir skyldustörfum taka sér nú pensil í hönd og fá sér málningardollu og byrja að mála skipið hátt og lágt, þótt erfitt sé úti í miðju hafi. Þegar sól géngur til viðar næsta kvöld á ekki hin gefna lýsing af Altmark við lengur. Skipið hefur nú fengið á sig annan blæ, og er nú orðið erfiðara að þekkja það við fyrstu sýn. Að loknu þessu verki fá allir sér hvíld og einn lítinn "snaps". sem allir þykjast hafa vel unnið fyrir.
Lokað fyrir álit
Flettingar í dag: 4187
Gestir í dag: 111
Flettingar í gær: 0
Gestir í gær: 0
Samtals flettingar: 194280
Samtals gestir: 8255
Tölur uppfærðar: 14.3.2025 17:36:19
clockhere