Í árslok 1941 sigldi skipið til Suðurlanda og kom til Vigo á Spáni 20 des Þar hafði skipið langa viðdvöl.þóðverjar settu sig í samband við suma skipsmenn og leituu eftir samkomulagi við þá um tilstyrk er gæti komið þjóðverjum að notum í hernaðinum á N-Atlantshafi Ræddu þeir við skipstjórann Sigurjón Jónsson og vildu fá hann til að senda þeim verðurskeyti á leiðinni til Íslands. Skýrði skipstjórinn svo frá síðar að að þjóðverjarnir hefðu haft í hótunum um að skipið myndi ekki komast langt frá Spáni ef ekki yrði gengið að óskum þeirra..Ræddi Sigurjón þetta við Loftskeytamann sinn Jens B Pálsson og  þótti þeim úr vöndu að ráða.

                                                                                             Mynd skönnuð úr gamalli bók © ókunnur

Var þeim óljúft að ganga að kröfum þjóðverja ,en virtist ella mikið í húfi sökum ógnana þeirra. Var málið borið undir íslenska konsúlinn í Vigo . Lét hann þá skoðun í ljósi að þeir tveir skyldu láta undan og senda þessi skeyti. Það varð að ráði að loftskeytamaðurinn tók við senditæki og coda. Með loforði um að senda veðurskeyti á leiðinni.Stæði hann ekki við þetta loforð yrði skipinu tafarlaust sökkt 

Hliðið að fangelsinu á Kirkusandi Innan þessarar girðingar gerðust hrottalegr atburðir

                                                                                        Mynd skönnuð úr gamalli bók © ókunnur

Skipið hélt svo af stað frá Vigo þ 15 febr. 1942 hlaðið ávöxtum Send voru 7 veðurskeyti frá því Það síðasta þegar það átti eftir 200 sml til Vestmannaeyja. Ekki var vegur sannleikans alltaf þræddur nákvæmlega í þessum skeytum. Kom skipið til Reykjavíkur þ 25 febrúar Þegar heim kom var var senditækið komið í land flutt í land og í vörslu kunninga skipstjórans Codanum kom loftskeytamaðurinn í vörslu síns kunninga. En bretarnir höfðu komist á snoðir um þessar sendingar og náðu að miða þær út. Þeir athuguðu málið í kyrrþey meðan skipið stóð við í Reykjavík og létu ekki til til skarar skríða fyrr en skipið var komið til lestunar í Vestmannaeyjar 13 apríl Skömmu eftir komu skipsins þangað komu hermenn sem stóðu vörð um skipið.

Fangelsið á Kirkusandi

                                                                                        Mynd skönnuð úr gamalli bók © ókunnur

Þ 15 voru Sigurjón skipstjóri og Jens loftskeytamaður handteknir og fluttir í land sem fangar. Skipshöfnin var höfð í haldi um borð. Leið svo fram til 20 þá fyrirskipaði herstjórnin að sigla skildi skipinu tll Reykjavíkur.Þegar til Reykjavíkur var komið var öll skipshöfnin flutt í fangabúðir hersins við Kirkjusand  Skipsmenn mættu nú hinni harkalegustu meðferð hjá hernum Voru höfð yfir þeim miskunnarlaus réttarhöld með pyntingum og ógnunum svo að með ólíkindum má teljast. Sannleikur málsins er sá að bretarnir komu fram við mennina sem yfirgengilegir fantar.

Fangelsið á Kirkusandi

                                                                                        Mynd skönnuð úr gamalli bók © ókunnur

Þeir misþyrmdu þeim með höggum og öðrum pyntingum svo að við dauða lá.Létu þá liggja sárþjáða í köldum og illa hirtum klefum. Hentu í þá "hundafæði" sem nokkrir af þeim gátu ekki neytt sökum vanlíðunnar af áverkum. Allir urðu mennirnir meira eða minna veikir af hinni hrottalegu meðferð og hinum ílla aðbúnaði. . Það má segja með ólíkindum að mennirnir skildu þurfa að þola þessar þjáningar,líkamlegar og andlegar sárasaklauir (því það sannaðist aldrei að neinir aðrir en skipstjórinn og loftskeytamaðurinn hefi vitað um skeytasendingarnar) við bæjardyr íslenskra stjórnvalda Sem ekki gátu hreyft legg eða lið vegna ofríkis breta

                                                                                    Mynd skönnuð úr gamalli bók © ókunnur