En til að gera langa sögu stutta ætla ég að birta hér aftur færslu síðan í fyrrasumar

"Alltaf þarf maður eitthvert "tilefni" til að setja eitthvað hér á síðuna. Maður kemst yfir mynd, maður flettir einhverju upp o, sv. frv. Og nú má segja að tilefnið sé óvanalegt. En það var innlit mitt á lfrábæra sýningu á miklum listaverkum eftur óvenjulegan listamann.

Þetta átti aldrei að verða nein listaverkasíða, En þessi óvenjulegi listamaður kemur úr hópi svokallaðra farmanna sem einusinni tilheyrðu sjómannastéttinni. En er því miður að deyja út. Hverjum sem það svo er að kenna. En að efninu:
 

Það er merkileg sýning búin að vera hér  í "Safnahúsinu" í Vestmannaeyjum undanfarið. Einhentur alþýðumaður sannar það að ekki þarf margra ára veru í listaháskólum til að skapa list sem við þessir sauðsvörtu skiljum Ég varð satt að segja dolfallin yfir verkunum þegar ég heimsótti sýninguna um daginn. Ég fékk eftirfarandi "lánað" af heimasíðu Sjóminjasafnins Víkur í Reykjavík.


"Ásmundur Guðmundsson fæddist  árið 1929 á Ytri-Veðraá, Mosvallahreppi, sonur hjónanna Guðmundar Þorkels Jónssonar og Ástu Ólafar Þórðardóttur.  Ásmundur giftist Sigríði Bjarney Einarsdóttur kennara árið 1957.  Sonur hennar og fóstursonur Ásmundar er Einar Eysteinn Jónsson, fæddur 1950, læknir í Vestmannaeyjum.

Ásmundur tók hið minna mótorvélstjórapróf Fiskifélags Íslands 1948, lauk hinu meira fiskimannaprófi frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík 1951 og farmannaprófi frá sama skóla 1953.  Hann starfaði sem skipstjóri á millilandaskipum til 1975, fékk hann þá  alvarlegt heilablóðfall, aðeins 46 ára að aldri.  Við áfallið missti Ásmundur talmálið sem og máttinn í hægri hluta líkamans. 

Hann náði  með miklum viljastyrk og ómetanlegri hjálp iðjuþjálfa á Grensásdeild að þjálfa upp vinstri höndina, sem hann notar nú til vinnu og athafna, m.a. til þess að skera út og mála. Ásmundur býr að Árskógum, þjónustuíbúðum eldri borgara í Breiðholti.  Þar hefur hann aðgang að smíðastofu og hefur leiðbeinandinn Einar Jónasson hvatt Ásmund áfram í útskurðarlist sinni. Bera verk Ásmundar vott um mikla listgáfu og tilfinningu fyrir lögun og formi.  Myndefnið sækir hann í íslenska náttúru og hefðbundin störf íslenskrar alþýðu fyrri tíma" Sýningin stendur að minnstakosti fran yfir "goslokahelgi" hér í Eyjum  Og ég hvet alla sem ekki hafa séð hana að gera það