Þann 18 desember 1916 lagði lítið flutningaskip THYRA af stað frá Cardiff áleiðis til Oporto Farmurinn var kol. Ferðin gekk snuðrulaust þar til að skipið var statt á 44°38´0 N og 008°45´0 V um hádegi þ 22 des. Þá heyrðu skipverjar skotdrunu og sáu skot falla i sjóinn. stb megin við skipið Á sama augnabliki sáu skipbverjar kafbátinn U70 komin úr djúpinu  bb megin. Höfðu kafbátamenn híft upp merkjaflöggin T.A.F. (sýnið skipsskjöl) Lét skipstjórinn róa með sig yfir að kafbátnum og afhenti  Otto Wünsch foringa bátsins. þau.

Otto Wünsch foringi U70

Foringinnn gerði skipstjóranum strax ljóst að hann hefði ekki í hyggju að sökkva skipinu. En bað skipstjóra um lista yfir farm,birgðir af olíu og vistum skipsins Síðan tjáði foringinn skipstjóranum að hann hefi hertekið skipið sem fylgdarskip Síðan voru fimm sjóliðar settir um borð í norska skipið. Voru þeir að sjálfsögðu vel vopnaðir auk þess að þeir höfú með sprengiefni til að sprengja skipið í loft upp kæmi eitthvað fyrir kafbátinn Síðan var siglt og sáu þýsku sjóliðarnir um siglingu skipsins. Einu skipi var sökkt meðan á "herkvínni" stóð og sjö manna áhöfn þess tekin um borð í THYRU. 30 des var skipinu siglt inn til Carino á Spáni Skipshöfnin og skipbrotsmennirnir settir þar í land. En sjóliðarnir sigldu skipinu út úr höfninni með þá ætlun að sökkva því. Í stuttu máli misstókst það og um síðir komst það í hendur eigenda sinna aftur.Strax á eftir er skipið seldt innanlands í Norgegi og fær nafnið KONGSHAUG

Kafbátur sömu gerðar og U70

Var skipið oft eftir þetta notað til Íslandssiglinga. Svo er það  laugardaginn 28 október 1934 þá slitnaði skipið uppaf legunni og rak upp  í Skútufjöru í Siglufirði. Þetta skeði í ofsaveðri sem skall á aðfaranótt föstudags. Skipið var lestað 6000 tunnum af svokallaðri matjesíld og tilbúið til siglingar þegar veðrið skall á en farmurinn átti að fara til Gdynia í Póllandi. Menn voru í fyrstu vissir um að skipið næðist ekki út. En viti menn skipshöfninni tókst það þ 4 nóv. Þeir réru með akkerin út frá skipinu og hífðu svo í þau og losuðu skipið þannig. Það var sterkt í þessum gömlu skipum. Þó ekki sé hægt að tala um stórgrýtta fjöru er grjót í henni  En botn skipsins hafði nú skemst og síður beyglast. Ketillinn hefir lyfst upp um 11 cm. og leiðslur sprungið. Skipið var svo dregið til Akureurar og því lagt þar við bryggu og síldinni skipað upp óskemmdri. Félag með KEA í broddi fylkingar keyptu svo skipið og skírðu Snæfell Og í byrjun mars 1935 sigldi það til Noregs til viðgerðar og í apríl hóf það vöruflutninga til og frá landinu.

Ekki voru ævintýrin búin að yfirgefa þetta litla skip því 8 apríl 1940 var skipið statt í Kristanssand og vöknuðu skipverjar á Snæfelli  við geysilega skothríð  Áttu menn sér einskis ills von, og viss ekki hvaðan á sig stóð veðrið.Þannig segist einum skipverja Guðjóni Guðbjörnssyni fyrsta stýrimanni frá atburðinum í viðtali við Morgunblaðið eftir að skipshöfnin var komin heim í okt sama ár.:"Þannig hagar til, að strandvirki er fyrir utan höfnina, Oddeyraryirki kallað. Er við gátum áttað okkur á því, hvað um var að vera, sáum við, að úti fyrir Oddeyraryirki voru mörg herskip og skutu á virkið. En höfnin og aðalbærinn var í sömu skotlínu að heita mátti frá skipunum og að virkinu. Svo fallbyssuskothríðin dundi yfir höfnina og bæinn. Seinna fréttum við að 17 þýsk skip hefðu verið þar úti fyrir.

Tveim herskipum söktu Norðmenn. Og í einu herflutningaskipi kviknaði. Stóð það í báli allan daginn og næstu nótt. Við héldum kyrru fyrir í skipinu til kl. 6 um morguninn. En þá sáum við þann kost vænstan að flýja þaðan í land. Þrír skipverjanna urðu síðbúnastir. Beið ég eftir þeim, til þess að verða síðastur frá borði. Er við hurfum frá skipinu, voru hinir farnir á undan okkur. Höfðu þeir leitað  sér skjóls fyrir skothríðinni í klettum fyrir vestan höfnina. En þegar við komum upp úr skipinu, var þétt skothríð milli okkar og kletta þessara, og því sama sem að fara í opinn dauðann fyrir okkur að halda í þá átt. Rétt um leið og við vorum að stíga af landgöngubrúnni kom svo hár hvellur frá skipinu, að líkast var sem skipið hefði splundrast. Er við litum til baka, var afturhluti skipsins á kafi í svörtu reykskýi. Ég ætlaði með félögum mínum að leita skjóls í kornvöruskemmum, sem þarna voru nálægt.

Gísli Eyland skipstjóri á Snæfelli

Voru skemmurnar tvær og sund á milli þeirra. Hlupum við upp í sundið. En þegar þangað kom lenti sprengja á þakið á annari skemmunni og hrundu um okkur glerbrotin og flísarnar af þökunum. En sprengjubrot lenti fram hjá öxlinni á einum félaga mínum og fletti af honum fötunum, svo skein í bera öxlina, en manninn sakaði ekki.Skelfing hafði gripið alla bæjarbúa Urðum við sjónarvottur að þvi, að fólkið þeysti út úr borginni í skothríðinni og notaði allskonar farartæki. Það þyrptist jafnvel á opna timburvagna, sem voru á járnbrautarteinunum og fór á þeim út úr bænum.
Við héldumst við innan um kornvörurnar í annari skemmunni  þangað til kl. 8 um morguninn. Þá slotaði skothríðinni. Þá hafði varðliðið í Oddeyrarvíginu gefist upp. Heyrðum við síðar, að það hefði fengið fyrirskipun um það frá Osló. Voru hermennirnir þar afvopnaðjr, en þeim síðan sleppt. 

Guðjón Guðbjörnsson fyrsti stm á Snæfelli

Áður en svo langt var komið var skotfærabúr virkisins sprengt í loft upþ, Gaus upp svo mikill eldur, að strókurinn stóð upp á miðjan himin. Er víð  áræddum að fara úr skjóli, var ófögur sjón að litast um í bænum. í löngum götum var enginn gluggi heill. Og sum húsin, sem höfðu orðið fyrir fallbyssuskotum, voru ekki annað en spýtnabrak. Eldar komu upp víða í borginni og þusti slökkviliðið um alt, en fékk litla rönd við reist. Fjöldi fólks ungir og gamlir biðu bana, og enn fleiri særðust í skothríðinni þennan morgun. Er við komum úr pakkhúsinu fórum við fyrst niður á hafnarbakka til þess að svipast eftir Snæfelli. Við gátum eins vel búist við því, að það væri sokkið. En svo var ekki, og munaði þar litlu. Sprengjan, sem hafði lent á skipinu rétt í þeim svifum sem við fórum.í land, hafði flett úr því 4 plötum bakborðsmegin, borðstokknum og lá hann upp á hafnarbakkanum En 30-40 göt voru á þeirri hlið skipsins, sem sneri til hafs og var afturhluti þess allur beiglaður og skrámaður. En opin voru ekki neðar en 1 fet ofanvið sjávarmál. Göt voru á stjórnklefa og á tveim björgunarbátum Um kl. 10 f. h. voru allir skipverjar komnir aftur út í skipið. Aðgættum við það nú gaumgæfilega, hvort nokkur leki hefði komið að skipinu. En svo var ekki.

Og ekki má gleyma Guðjóni Vigfússyni mínum gamla vini sem var II stm á Snæfelli

Um sama leyti komu þýsk skip inn í höfnina og lögðust upp að hafnarbakka, þ. á. m. 2 stór herílutningaskip. Þustu hermennirnit í land. Var þeim ekkert viðnám veitt við höfnina eða í bænum, að því er við yrðum varir við. Hafði herliðið, sem í bænum var, haldið upp að Edjemoen, en svo heita bækistöðvar hersins skamt ofan við bæinn. Þar var barist efra í 2-3 daga. En lengur gat norska liðið ekki varist. Því skotfæri þess voru af skornum skamti eða þá um það bil að þrjóta. Mér var sagt síðar, að um 2000 norskir hermenn hefðu þar verið teknir til fanga og um 150 liðsforingjar. Mér skildist, að mannfall hefði verið tiltölulega lítið hjá báðum í þessari viðureign. Er við höfðum athugað skipið fórum við Gísli skipstjóri upp í bæinn. Þá voru Þjóðverjar búnir að taka á sitt vald allar opinberar byggingar þar. Blakti þýski fáninn á  ráðhúsinu og víðar. Við ætluðum á fund dansk-íslenska ræðismannsins og leita ráða hjá honum.

Snæfell fékk að fara frá Kristansand til Lysekil

Lék okkur hugur á að koma skipinu úr höfninni og senda skeyti heim til að segja hvernig komið væri  En þá var hervörðnr um hús konsúlsins og var okkur bannað að hafa samband við hann. Sögðu hermennirnir okkur að koma aftur kl. 4. Komum við þar á tilteknum tíma, og bárum upp erindi okkar. Konsúllinn sagði okkur að ekki þýddi að tala við hann um þessi mál. Því Þjóðverjar réðu í bænum, eins og við sæjum. Það væri til þeirra að leita, Er við leituðum til þeirra var ekki við það komandi, hvorki að hreyfa skipið, né að senda skeyti. Þann dag gerðu enskar flugvélar tvær árásir á höfnina. En þær geruð lítinn usla. Höfðuðu Þjóðverjar loftvarnabyssur til að taka á móti þeim. Flugvöllinn, sem er nálægt Kristianssand, tóku Þjóðverjar strax.

Skipshöfnin af Snæfelli kosmst svo til Íslands 15 okt 1940 eftir erfiða ferð norður til Petsamo í N-Finnlandi. Og þá eftir sjö mánaða fjarveru

Heyrðum við, að þeir hefðu strax fyrsta daginn komið þangað með 120 flugvélar. Þ. 12. apríl komu 12 breskar flugvélar yfir höfnina í Kristianssand og gerðu talsverðan usla, þó margar sprengjurnar lentu í sjónum. Ein kom niður rétt hjá Snæfelli. En skipið sakaði ekki. Þá leituðum við skjóls í landi. Ög næstu nætur voru flestir skipverja í loftvarnabyrgjum. Því altaf voru loftásir við og við. En Bretar lögðu mesta áherslu á að hitta flugvöllinn. Eitt sinn varð þar mikið tjón í loftárás og eldar, sem lengi var verið að slökkva. Nokkru síðar fengum við leyfí Þjóðverja til þess að fara með skipið út úr höfninni og koma því í viðgerð. Var það gert með tilliti til þess, að við fengjum að sigla heim að yiðgerð lokinni. Við áttum að flytja tunnustafi heim. Viðgerðinni var lokið 6. maí. Þá var byrjað að lesta skipið að nýju. En áður en því var lokið kom fregnin um hernám íslands.Og þá var öll von úti um heimfararleyfiSnæfells.En með tilstyrks Vilhjálms Finsen fengum við að sigla skipinu til Lysekil í Svíþjóð. Við fengum fararleyfi 23. júní. Við fengum leiðbeiningar hjá Þjóðverjum til þess að komast framhjá tundurduflasvæðum meðfram norsku ströndinni. En þegar henni sleppti höfðum við engar leiðbeiningar.

Skipið var byggt hjá  Hitzler í Lauenburg Þýskalandi 1979  sem Stapafell  Fáninn var íslenskur  Það mældist:  1432.0 ts, 2038.0 dwt. Loa: 75.80. m, brd: 13.20. m Skipið hefur aðeins gengið undir tveimur nöfnum En skipið var selt úr landi 2001 og fékk þá nafnið SALANGO  Nafn sem það ber í dag undir fána Ecuador

Hvassafell


                                                                                                        © Büsumer Schiffswerft

Þ.e.a.s hjá Busumer í Busum Þýskalandi 1971 Sem Hvassafell Fáninn var íslenskur Það mældist 1759 ts.2613.dwt Loa:89.20 m.Brd:13.40m.Skipið lenti í miklum hremmingum 1975.Þær byrjuðu 19 jan þegar skipið strandaði við Orrengrundeyju í innsiglingunni inn til Kotka.

Hvassafell

                                                                                                       © Büsumer Schiffswerft

                                                                                                                               © Büsumer Schiffswerft

Skipið náðist stórskemmt út  og dregið til Kiel Þar sem gert var við það.Í fyrstu ferðinni aftur til Íslands eða þ 7 mars strandar skipið aftur og nú í Flatey á Skjálfanda Aftur náðist skipið út og aftur dregið til Kiel.Og sögðu "gárungarnir" að þar væri tilbúinn varabotn til að ná til í framtíðinni ef ílla færi einusinni enn.SÍS selur skipið 1987 og það fær nafnið Rainbow Omega.Síðan þessi nöfn: 1994 Tmp Libra. 1996 Sara 1999:Congratulation 2001 Mirage 2004 Joyce. 2003 OCEAN  Þetta segja þau gögn sem ég hef undir höndum um skipið í dag No Longer updated by (LRF) IHSF (since 06-09-2011

Hvassafell

                                                                                                                        © Büsumer Schiffswerft 

Hvassafell

                                                                        © Gunnar H Jónsson
Hvassafell


                                                                                                   © Hawkey01 Shipsnostalgia
Hvassafell

                                                                                         © Hawkey01 Shipsnostalgia

1989 var skipið kyrrsett í Leixos Portúgal undir nafninu Rainbow Omega  Myndin hér að neðan er tekin 1994 þegar skipið  hafði fengið nafnið Tmp Libra Og þeir sem keyptu það  höfðu mála nýtt skorsteinsmerki á það

Hér semTmp Libra

                                                                                   © Arnaldo Salgado

                    @ Ingrid Mohr

http://www.albinomoran.com/am2/am.asp?page=details&codship=10179&lang=en

1971 fékk Skipadeildin þrjú skip. Það fyrsta sem kom á því ári var Litlafell annað skipið með því nafni hjá deildinni. Í dagblaðinu Tímanum 17-08-1971 segir m.a:"Aldarfjórðungur er nú liðinn síðan íslenzki fáninn var dreginn að húni á fyrsta skipi Sambands íslenzkra samvinnufélaga, Hvassafelli. Það var 12. ágúst 1946, sem þessi merkisatburður í sögu samvinnuhreyfingarinnar á íslandi gerðist, en með honum hófst kaupskipaútgerð Sambands íslenzkra Samvinnufélaga. Skipadeild SÍS gerir nú út sjö flutningaskip.

Hér er Litlafell sem Sioux

                                                                         © Hans-Wilhelm Delfs

Tvö flutningaskip eru nú í smíðum fyrir Sambandið en skipadeildin hefur orðið að fá leiguskip til flutninga til að anna verkefnunum, sem fara stöðugt vaxandi. Hlutverk flutningaskipa Sambandsins hefur frá upphafi verið, að sinna fyrst og fremst flutningum fyrir kaupfélögin og Samband íslenzkra samvinnufélaga. Sambandsskipin hafa jafnan, eftir því sem aðstæður hafa leyft, siglt með vörur beint frá útlöndum til viðtakenda vara úti á landi, og rekstur, stærð og gerð skipanna hefur verið við það miðuð að sú þjónusta gæti orðið sem bezt, enda hefur hún mælzt mjög vel fyrir hjá fólki úti um landsbyggðina.

Á síðasta ári komu skip Sambands íslenzkra samvinnufélaga á 55 innlendar hafnir og til 22 landa. Þá hafa sambandsskipin oft tekið að sér verkefni í flutningum fyrir aðrar þjóðir. Áhafnir skipanna, íslenzkir farmenn, hafa fullkomlega reynzt þeim vanda vaxnir að sigla erlendis og í þágu erlendra aðila, en hins vegar hefur reynzt erfitt að fá íslenzka sjómenn til að vera langdvölum fjarri heimahögum. Eiga sjálfsapt flestir íslendingar auðvelt með að skilja það. En skipadeild SÍS hefur átt því láni að fagna í starfi, að til hennar hefur valizt afbragðs starfsfólk, bæði til farmennsku og annarra starfa. Fyrstu árin var skipaútgerðin ekki sérstök deild í starfsemi Sambandsins, en frá stofnun skipadeildar SÍS hefur Hjörtur Hjartar verið framkvæmdastióri deildarinnar, og rekið hana af miklum skörungsskap.

Hér sem Litlafell

                                                                                                            © Hawkey01 Shipsnostalgia

Skipið sem var byggt hjá Lindenau GmbH,Schiffsvert & Maschinefabrik. Sem Sioux Skipið mældist:886 ts. Loa:6118.m  brd:9.84.m. Skipadeild SÍS kaupir skipið 1971. Það selur svo skipið 1982 Þyrli h/f ( Sigurður Markússon skipstj.)í Reykjavík og fær það nafnið Þyrill Skipið svo selt Olíuskipum h/f í Reykjavík 1984 og fær skipið nafnið Vaka.Seinna það ár var skipinu lagt það það svo selt úr landi1990 ? Þar fær það eftritalin nöfn1990:Tarina 1997 Ramona og 1999 HalmiaNafn sem það bar til enda undir sænskum fána.En þetta segja mín gögn um skipið nú:"No Longer updated by (LRF) IHSF (since 24-01-2012)


                                                                                      @ Graham Moore.
Hér sem Vaka

                                                                                                   © yvon Perchoc

                                                                                               © Quasider Sea the ship

                                                                                                      © Quasider Sea the ship

                                                                                               © Capt.Jan Melchers

                                                                                        ©  Andreas Spörri

Hér sem Halmia Nafnið sem skipið bar síðast

                                                                                           ©

                                                                            @ Graham Moore.

 

Reynslan hefur fært okkur heim sanninn um það, að fyrir þjóðfélagið í heild er ákaflega mikilsvert, að kaupskipaflotinn sé hæfur til að gegna ætlunarverki sínu. Framleiðsluhættir hérlendis eru sveiflukenndir, og stundum kemur fyrir að verkefnin eru meiri en svo, að innlendi skipastóllinn valdi þeim. Þarf þá að grípa tll erlendra leiguskipa.

Skipið var byggt hjá  Kremer Sohn í Elmshorn þýskalandi 1962 sem Stapafell  Fáninn var íslenskur Það mældist:  895.0 ts, 1144.0 dwt. Loa: 63.30. m, brd: 9.70. m Skipið hefur gengið undir þessum nöfnum: 1978 MARK VIII - 1985 PRIMA - 1987 AGIA THALASSINI - 1989 PANAGIA SPILIANI - 1991 LUCKY S. Nafn sem það bar síðast undir fána Panama En þetta segja þau gögn sem ég hef undir höndum nú um skipið "No Longer updated by (LRF) IHSF (since 09-08-2010)" Síðasti rekstraraðilinn virðist hafa verið grískur

dreifingu olíu með öruggum hætti.

Litlafell


                                   Úr safni Samskip

Samvinnumenn

hægt væri að fá keypt í skyndi.

Litlafell


                                   Úr safni Samskip

Nokkrum

Litlafell


                                   Úr safni Samskip

Það gegndi mjög þýðingarmiklu

Skipið var byggt hjá Nörrköpings Varv í Nörrköping Svíþjóð 1950 sem MAUD REUTER Fáninn var sænskur Það mældist: 803.0 ts, 879.0 dwt. Loa: 65.60. m, brd: 9.00. m Skipið hefur gengið undir þessum nöfnum; 1954 LITLAFELL - 1971 POLYXENI - 1973 GLAROS - 1975 MARK III  Nafn sem það ber í dag undir fána Honduras En þetta segir í gögnum sem ég hef aðgang að um skipið "No Longer updated by (LRF) IHSF (since 05-08-2010)"

Skipið var byggt hjá Sölvesborgs Varvs & Rederi í Sölversborg Svíþjóð 1949 sem Arnarfell Fáninn var íslenskur Það mældist: 1381.0 ts, 2300.0 dwt. Loa: 88.80. m, brd: 12.40. m Skipið hefur gengið undir þessum nöfnum; 1973 ALEXIA - 1979 ELAFRI  Nafn sem það bar síðast en það var rifið í Grikklandi 1983 þá komið undir Grískan fána